פרננדו טורס יערוך מחר (ראשון, 19:30) את משחקו האחרון כשחקן אתלטיקו מדריד, כאשר יארח יחד עם קבוצתו בוונדה מטרופוליטנו את אייבר למשחק הנעילה של העונה במסגרת המחזור ה-38. עוד לפני כן, הוא ניצל את חגיגות הזכייה בליגה האירופית כדי להפרד כראוי מאוהדי הרוחיבלאנקוס, כמו כן, הוא צירף מכתב פרידה נוסף ברשתות החברתיות.
טורס כתב: “כשהייתי ילד קטן, אף אחד לא הבין למה אני רוצה ללבוש את החולצה של אתלטיקו לבית הספר, אחרי שהחולצה הקודמת אבדה לי. ידעתי מה יהיה עליי לשאת, אבל לא היה לי אכפת, זה חיזק אותי. ידעתי שיום אחד תהיה למועדון קבוצה שתייצג אותנו, זה יהיה קשה ותהיה הרבה עבודה, אבל שבסופו של דבר זה יקרה”.
Es difícil explicar lo que uno quiere cuando siente tanta emoción. Cuando era pequeño nadie entendía porque quería llevar la camiseta del atleti al colegio cuando había perdido el anterior . Yo sabía lo que tendría que soportar, pero no me importaba, me hacía más fuerte. Sabia que un día el atleti tendría un equipo que nos representaría , que costaría mucho trabajo , pero lo íbamos a conseguir. Gracias a todos mis compañeros que lucharon conmigo en Segunda , fueron años duros pero nunca llevé con más orgullo nuestra bandera que cuando no la quería nadie. Gracias también a los que lucharon en los años de transición y los que empezaron a ganar porque de todos ellos es una parte de esto. Gracias también a las generaciones anteriores que me sirvieron de inspiración. Pero sobre todo gracias a los que hoy son mis compañeros , que son esos que soñaba cuando era niño que un día llegarían a mostrarnos a todos que el atleti es mucho más que ganar, pero ganar sabe diferente. Estoy muy orgulloso de ser parte de ellos, los elegiría siempre. Y gracias afición por hacerme sentir tan afortunado , nunca necesité un título para sentirme el jugador más querido del mundo, pero ahora os debo un poquito menos. He necesitado toda una carrera para conseguir estar donde me prometí cuando tenía 11 años, y os aseguro que ha merecido la pena. Os espero a todos el domingo. Gracias por tanto y perdón por tan poco. #forzaatleti
A post shared by ???????? ?????s (@fernandotorres) on
“תודה לכל הקולגות שלו, שנלחמו יחד איתי בליגת המשנה. היו שנים קשות, אבל לעולם לא הרמנו דגל לבן והמשכנו להניף את הדגל שלנו בגאווה כשאף אחד לא רצה לעשות זאת. תודה לכל אלו שנלחמו ברגעים של הבנייה, ברגעי הניצחונות, תודה לכל שחקני הדורות הקודמים שנתנו לי השראה. אבל מעל הכל, תודה לכל החברים שלי היום, שחלמו בדיוק כמוני כשהיו ילדים שיום אחד יגיע ואתלטיקו לא רק תנצח, אלא תעשה הרבה מעבר. אני גאה להיות חלק מהם, תמיד אעודד אותם”.
לסיום הוסיף: “אני רוצה להודות לכם על שהפכתם אותי לכה בר מזל, מעולם לא הייתי צריך להשיג תואר כדי להרגיש כמו השחקן הכי אהוב בעולם, אהבתם אותי ללא תנאי, אבל עכשיו אהיה חייב לכם קצת פחות. רציתי שתהיה לי קריירה כפי שהבטחתי לעצמי כשהייתי בן 11 ואני מבטיח לכם שזה היה שווה את זה. אני מחכה לכם מיום ראשון, תודה לכם וגם סליחה”.